او می‌گوید: «مجبورم برای اینکه جای دیگری ندارم. همسرم هیچ‌وقت از جوک‌های انگلیسی من سر در نمی‌آورد. باید 2 بار برایش توضیح بدهم که منظورم چه بود. انگلیسی زبان دوم اوست».
همسر آسیای شرقی آلن، 35سال از او کوچک‌تر است اما می‌گوید که دنیای فیلم‌های وودی آلن را دوست دارد و در اغلب جشنواره‌های سینمایی، همراه با آلن و روی فرش قرمز راه می‌رود؛ با این حال او برخلاف دوستداران سینمای وودی آلن، معتقد است که آلن آدمی افسرده و غمگین است.
وودی آلن مرد غمگین سینمای آمریکا که طنز تلخش سبب شده تماشاگرانی از هر دست، پای فیلم‌هایش بنشینند، این روزها با فیلم «رؤیای کاساندرا» میهمان سینماهای جهان می‌شود. او باز هم دوستداران‌اش را شگفت‌زده کرد و درست در روزهایی که در همه جا خبر از ساخت فیلمی پرستاره در بارسلون و مادرید بود، باز هم نتوانست از شهر رؤیاهایش - لندن - دل‌بکند و فیلم سومی هم در این شهر ساخت.
فیلم «رؤیای کاساندرا» در جشنواره ونیز روی پرده رفت. وودی آلن این روزها با تمام قوا و انرژی‌اش سعی می‌کند از روزهای مانده عمرش استفاده کند. او طی چند سال اخیر با 2 فیلم scoop و Match point دوستداران‌اش را شگفت‌زده کرد اما این بار به نظر می‌رسد که رؤیای کاساندرا - قسمت سوم سه‌گانه لندن- قرار نیست چندان برای استاد خوش یمن باشد.
منتقدانی که به تماشای این فیلم نشسته‌اند، معتقدند: رؤیای کاساندرا درامی درباره 2 برادر از طبقه کارگر لندن است که با پشت کردن به اخلاقیات و رو آوردن به اعمال خلافکارانه، آینده خود را به نیستی و سیاهی می‌کشند. آنها این فیلم را غریبه‌ای در دنیای فیلمسازی وودی آلن می‌دانند زیرا لحظات طنزآمیز در این فیلم کمرنگ و محو است.
اما برخی منتقدان، نقدهای تند و تیزی بر رؤیای کاساندرا نوشته‌اند. آنها اعلام کرده‌اند که وودی آلن در این فیلم زوال و پیری یک کارگردان نابغه را که رفته‌رفته نبوغش را از دست می‌دهد، نشان داده است.
بازیگران این فیلم که پر از تصویر‌های اغراق‌آمیز از لندن است، به‌طرز مسخره‌ای با لهجه آمریکایی‌شان می‌خواهند خود را به عنوان 2 لندنی اصیل جا بزنند و از آن گذشته ریتم کسل‌کننده فیلم که انگار وودی آلن آن را از سر ناچاری و به‌زور ساخته است، با سابقه این کارگردان در تضاد کامل است.
هرچند نقدهایی این‌چنین سرسختانه به این فیلم وارد است، اما همچنان نکاتی هست که یادآور نام وودی آلن باشد؛طبق معمول خانواده‌ای صمیمی در فیلم تصویر شده است، درست مثل خواهر و برادر در فیلم Matchpoint و باقی فیلم‌های نیویورکی او.
وودی آلن این بار 2 نفر از اعضای یک خانواده را انتخاب کرده است و به رابطه 2 برادر بیش از همه پرداخته است؛ هرچند باقی اعضای خانواده همچون عمو و خواهر هم از چشم او دور نمانده‌اند. وودی آلن در جلسه مطبوعاتی نمایش این فیلم گفت: «همیشه جنایت و بخش تاریک تراژدی را دوست داشتم.
جنایت در تمام این سال‌ها، ابزاری برای فیلمسازان بود تا به این ترتیب نظرات‌شان را بیان کنند. اما من این بار این عمل را از دل رابطه 2 برادر می‌خواستم ببینم و به نظرم موفق شده‌ام».
رؤیای کاساندرا برخلاف بسیاری از ساخته‌های آلن درباره رابطه یک زن و شوهر نیست بلکه به رابطه 2 برادر می‌پردازد. اما پررنگ‌ترین نکته‌ای که سبب می‌شود به نظر منتقدان، این فیلم کسل‌کننده و سرد باشد، ناشی از این است که وودی آلن طنز دلنشین‌اش را از این فیلم حذف کرده و طنز آلنی در این فیلم کم است.
او این فیلم را بر رابطه یک خانواده انگلیسی بنا کرده است و بسیاری معتقدند او خانواده‌های آمریکایی را بارها و بارها بهتر می‌شناسد و اگر این فیلم به‌طور مثال در نیویورک و درباره 2 برادر آمریکایی ساخته می‌شد، بارها بهتر از این بود. اما وودی آلن اصرار دارد که لندن شهر اوست و دوست دارد که این شهر را ستایش کند، هرچند برای سومین بار در لندن فیلم ساخته است.
او می‌گوید: «دوست دارم فیلم دیگری در لندن بسازم. لندن شهر محشری برای کار است چون بهترین محل برای زندگی طی دوران طولانی فیلم‌برداری است».
آلن قصد دارد تا آنجا که پیری و کهولت سن جلوی رویش نایستاده، حداقل سالی یک فیلم بسازد؛ آن‌قدر هم ایده و سوژه این طرف و آن طرف یادداشت کرده که به این زودی‌ها کم نمی‌آورد. مثلا در رؤیای کاساندرا، رابطه‌های خانوادگی و حضور یک عموی پولدار - که بقیه چشم به دست او دوخته‌اند - را از یکی از نمایشنامه‌های قدیمی اجرا نشده‌اش وام گرفته است.
وودی آلن درباره این عموی پولدار خانواده می‌گوید: «فکر می‌کردم خیلی جالب است که خانواده‌ای تمام آینده‌شان را بر مبنای دست و دل‌بازی یک خویشاوند بنا کنند. اما وقتی این عمو از راه می‌رسد، پیش از آنکه دیگران از او چیزی بخواهند، او خواهشی از آنها دارد. شخصیت این فیلم هم درخواستی داشت؛ درخواستی دردسرساز و تراژیک که سبب شد 2 برادر پا روی اخلاقیات بگذارند و آینده‌شان را سیاه کنند».
فیلم «رؤیای کاساندرا» - آخرین ساخته «وودی آلن» - با بازی «ایوان مک‌گریگور» و «کالین فارل» که در بخش خارج از مسابقه جشنواره ونیز به نمایش درآمد، داستان 2 برادر است که یکی همواره مشغول شرط‌بندی بوده و دیگری به تازگی درگیر عشق یک هنرپیشه جوان شده است. این دو در تلاشند تا زندگی خود را سر و سامان دهند ولی در این میان در موقعیتی شیطانی قرار می‌گیرند.
ایتالیایی‌ها هم به اندازه انگلیسی‌ها وودی آلن را دوست دارند و او برای اینکه دل همه آنها را به‌دست بیاورد، قصد دارد بعد از جشنواره فیلم ونیز و سر ودستی که مردم این شهر برای او شکسته‌اند، با فیلم «نامه‌ای عاشقانه از بارسلونا» راهی جشنواره تازه تاسیس رم شود. او در فیلم «نامه‌ای عاشقانه از بارسلونا» باز هم شیفتگی‌اش به اروپا را به رخ خواهد کشید.
نزدیکانش می‌گویند که 60درصد دیالوگ‌های فیلمش به زبان اسپانیایی خواهد بود. پدرو آلمادوبار -کارگردان مطرح اسپانیایی - به وودی آلن پیشنهاد کرده است که در این فیلم در کنار بازیگر ثابت چند فیلم اخیر وودی آلن، اسکارلت جوهانسون بازی کند. ماجرا این‌بار دعوای یک مرد نقاش اسپانیایی و همسر شکاکش است و حضور 2 دختر آمریکایی که شیفته فرهنگ اسپانیا و نقاش اسپانیایی می‌شوند.
با این حال بسیاری منتظرند و سخت اعتقاد دارند که «نامه‌ای عاشقانه از اسپانیا»، بازگشتی است برای وودی آلن به روزهای اوج.
